(Πρώτη Δημοσίευση στο περιοδικό Φαρμακευτικός Κόσμος τεύχος 159 – Σεπτέμβριος 2016)
Το σημερινό περιβάλλον θέτει πλήθος προβλημάτων στην καθημερινότητα του Φαρμακείου μας. Σε πολλά από τα προβλήματα αυτά η χρήση εργαλείων προγραμματισμού και διαχείρισης επιτυγχάνει να θέσει το πλαίσιο επίλυσης τους. Ο οικονομικός προγραμματισμός όταν διεξαχθεί σωστά, θέτει τα όρια στα οποία πρέπει να κινηθεί ο ιδιοκτήτης του φαρμακείου τόσο στην προσωπική του όσο και στην επαγγελματική του ζωή. Ακόμα και η αβεβαιότητα του περιβάλλοντος (όσον αφορά ζητήματα σταθερότητας του συστήματος, κόστους και πηγών κεφαλαίου και πρόβλεψης φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων) μπαίνει σε μία τροχιά. Και αν όλα τα παραπάνω φαίνονται ανυπέρβλητα στην πραγματικότητα είναι θέματα που μπορούν να διδαχτούν και να εφαρμοστούν με την κατάλληλη μεθοδολογία.
Ακόμα και το πιο οργανωμένο φαρμακείο όμως θα βρει μπροστά του το πρόβλημα των ελλείψεων. (Μιλάμε βεβαίως για ελλείψεις φαρμάκων καθώς η μη άμεση διαθεσιμότητα παραφαρμακευτικών είναι ένα διαφορετικό πρόβλημα προγραμματισμού και στρατηγικής που αντιμετωπίζεται.) Τι γίνεται όμως με τα φάρμακα τα οποία πολλές φορές είναι αναντικατάστατα, άμεσα απαιτητά και δυστυχώς (σε πολλές περιπτώσεις) δυσεύρετα;
Μπορούμε να προετοιμάσουμε το φαρμακείο μας ώστε το πρόβλημα να γίνει πιο ήπιο εκτιμώντας τις ανάγκες μας, μειώνοντας το πρόβλημα σε λιγότερους προβληματικούς κωδικούς και περιορίζοντας το άγχος και τους πονοκεφάλους που δημιουργεί;
Μία πρώτη ενέργεια είναι η πρόβλεψη των αναγκών σε προβληματικούς κωδικούς μέσω της ανάλυσης της συνταγογράφησης προηγούμενων μηνών. Έτσι με μια εκτίμηση των μηνιαίων αναγκών μπορεί να υπάρξει μια προσπάθεια για παραγγελία τους από τις αποθήκες ή και από τις εταιρίες πριν φτάσει η τελευταία στιγμή. Το αναγκαίο κεφάλαιο κίνησης για αυτή την ενέργεια μπορεί να βρεθεί μέσω ρευστοποίησης μη κινήσιμων κωδικών του αποθέματος. Να το πούμε απλά… Δεν χρειάζεται να κρατάμε σε απόθεμα δεσμεύοντας χρήματα κάτι που δεν είναι συνεχούς ζήτησης και μπορούμε να το βρούμε και εύκολα. Κρατάμε αυτά τα χρήματα για μια παραγγελία κρίσιμων κωδικών.
Μια δεύτερη ενέργεια σε φάρμακα με πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι και η εμπλοκή του ασθενούς στην αναζήτηση. Το να μας φέρει ο ασθενής μια συνταγή με ένα δυσεύρετο φάρμακο δεν σημαίνει πως ο ίδιος απαλλάσσεται του προβλήματος. Ένα τηλέφωνο από αυτόν στην εταιρία μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από το δικό μας.
Τέλος λόγω μη ενημέρωσης των ιατρών για κάποιες ελλείψεις υπάρχουν προφανώς και φάρμακα που δεν μπορούν να βρεθούν. Εκεί η εταιρία και ο γιατρός δεν απαλλάσσονται της ευθύνης τους να εξηγήσουν το πρόβλημα στον ασθενή. Θα χρειαστεί (έστω και με πίεση!) να συμμετέχουν και αυτοί στην εξήγηση της κατάστασης αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.
Και φυσικά η ίδια η πολιτεία που διαχρονικά αρνείται να ρυθμίσει ένα πρόβλημα που καταδεικνύει μια αγορά που ασθενεί και η αδράνεια της προκαλεί μεγάλα προβλήματα επιβαρύνοντας ασθενείς και επαγγελματίες της υγείας.
